Hettel unn Kettel 1997 Zurück zur Übersicht Zwiegespräche

Schönes Zwiegespräch über zwei Tratsch-Tanten, die nichts besseres zu tun haben als sich mit Klatsch und Tratsch ständig zu übertreffen.
Anmerkung des Autors:
Kleiner Tipp: Die beiden Vortragenden sollten sich als Frauen verkleiden, mit etwas altmodischen, knielangen Kleidern, Hüte für den Kopf, Handtaschen und auffallendem Schmuck (das kommt an)!
(Quelle: verschiedene Witzbücher)

Sprachversion: Nur Vorderpfälzer Dialekt
Typ: Zwiegespräch
Personen Anzahl: 2
Dauer: ca. 20 Min.
Jahr: 1997
Autor: Elke Claus & Holger Spindler
Besonderheiten:  
Requisiten:  
Dialekt Version downloaden: Word97-Version / Text-Version


 
(H + K kommen herein, K trägt ein Clownkostüm, H stellt sich auf eine leere Bierkiste drauf)

K:
Sag emol, drehscht dann Du jetzt durch? Warum hoscht dann Du Dich jetzt do uff die leer Bierkischt druffgschtellt? Was sinn dann des fer Ferz?

H:
Ach weescht, Kettel, ich wollt schunn immer mol ebbes Höheres sei.

K:
Babbel net so dumm unn mach, daß Du do wedder runnerkummscht. Des isch jo lächerlich!

H:
Lächerlich? Ich deet sage, Du bischt heit lächerlich! Wie siehscht dann Du iwwerhaupt aus? Wannd määnscht, Du siehscht aus wie en Clown, dann hoscht Dich awwer gschnitte. Mit dem Koschtüm kannscht Dich höchtens noch beim nächste Bauerehof als Vogelscheuch bewerwe unn Dich naus uff de Rhabarberacker stelle! Unn dann? Nennscht Du des vielleicht en Hut, was Du do uff Deim Kopp hocke hoscht?

K:
Ja unn Du? Nennscht Du des vielleicht en Kopp, was Du do unner Deim Hut hoscht, hä? Unn dann kummt mer's grad so vor, als hättscht Du um die Hüfte rum mol wedder e paar Pund zugenumme!

H:
Waaas? Guck mich mol richtich aa! Ich hab nämlich grad ganz frisch 10 Pund abgenumme!

K:
Ach ja? Ehrlich?

H:
Ja! Frääscht dann Du Dich gar net e bissel mit mer?

K:
Joo, bei Deim Gewicht sinn 10 Pund grad so viel, wie wann Du bei em Rolls Roys 100,- DM Rabatt kriege deetscht!

H:
Also weescht, ich will jo jetzt net sage, was Du bischt, awwer uff jeden Fall bischt Du de unnerschte vun de Bremer Stadtmusikante. Merk Der des!

K:
Oh Hettel, jedesmol wann mer uns treffen, hännle mer. Muß dann des eigentlich sei? Känne mer net äämol wie normale Leit minanner redde?

H:
Ja, do hoscht recht. Aller hopp, dann verzeehl mer doch mol was Neies!

K:
Oh ja, do weeß ich doch glei ebbes. Stell Der mol vor, de Hilde ehrn Bu isch doch jetzt bei de Bundeswehr. Unn weescht, wie bleed der sich bei ennere Schulung dragschtellt hot?

H:
Waaas? Warum dann des?

K:
Paß mol uff, de Hauptmann hot ihn gfroogt: "Schütze Manfred, wie stellt mer e Kanonerohr her?" Do segt de Manfred: "Ganz äfach, Herr Haupt-mann, do nimmt mer e langes Loch unn macht en Stahlmantel außerum!" Do kreischt der Hauptmann: "Sie Bleedkopp, wu nemmen dann Sie e langes Loch her?" Awwer de Manfred, Du kennscht ihn jo, loßt sich net aus de Ruh bringe unn segt: "Awwer Herr Hauptmann, des isch doch ganz äfach, do nimmt mer e langes Oferohr unn machts Blech außerum ab!"

H:
Ach Du liewe Zeit, do hot der sich jo wirklich mol blamiert. Des isch mer jo vun dem gar net gewähnt.

K:
Ja, do hoscht recht, des hot mich nämlich aa gewunnert.

H:
Awwer Kettel, weescht, mer isch jo letschte Sunntag uff de Pferderennbahn aa ebbes saudummes passiert.

K:
So? Was dann?

H:
Ich hab mich gebickt, um mein Schuh zu binne, do isch grad in dem Moment änner vun hinne kumme unn hot mer en Sattel uff mein Buckel gebunne.

K:
Ja unn dann?

H:
Stell Der vor, ich bin Zwetter worre. Unn hab a noch sooo en große Pokal gewunne.

K:
Ja bischt dann Du noch zu rette? Nä, die Fraa kann nimmie ganz klor sei. Awwer weescht was? Ich hab vor korzem im Radio gheert, daß die Tierzüchter jetzt Pferde mit Känguruhs kreize wollen.

H:
Ja sinn dann die noch ganz normal? Fer was soll dann des gut sei?

K:
A daß die Reiter, wanns regnet, im Truckene sitze kännen.

H:
Also, die sinn doch iwwergschnappt, odder? So ebbes macht mer doch net! Awwer Meedel, do fallt mer grad ei, ich hab mit meim Mann im Urlaub aa en Iwwergschnappte erlebt.

K:
Noch so enner? Unn des im Urlaub? Wu ware ner dann iwwerhaupt?

H:
In de Berge in Traunstein. Do simmer durch so en Park spaziere geloffe, weescht, mit so ganz tolle, schääne griechische Stääfigure. Uff ämol sehen mer en Mann splitternackisch rumlaafe. Do motzt meiner: "Sinn Sie noch ganz dicht, do nackisch rumzulaafe?" Määnt der: "Nä, wieso dann? Die Figure uff denne Sockel sinn doch aa alle nackisch!" Mault meiner: "Ja, die sinn jo a alle aus Bimsstein!" Do määnt der doch: "Ja unn? Unn ich bin aus Traunstein!"

K:
Des isch jo allerhand, was die Leit sich heitzudag alles erlauwen. Jaja, wenn einer eine Reise tut! Do war's awwer bei uns schänner im Urlaub. Mer waren nämlich in Afrika. Stell Der mol vor, do hab ich sogar e Paar schäne, neie Schuh aus echtem Krokodilledder kriegt.

H:
Was? Ganz echtes Krokodilledder? Waren die arg teier?

K:
Oh, iwwerhaupt net, paß uff: Owends waren mein Mann unn ich am Fluß ghockt. Uff ämol isch e Krokodil gschwumme kumme. De Schorsch nimmt sich glei en dicke Stecke, soo en Priggel, unn hot des Krokodil kaputt-gschlache. Unn vun dem Krokodil sinn mei neie Schuh. Hettel, wann die sähne känntscht, die deeten Der bestimmt aa gut gfalle.

H:
Jo Kettel, mer waren doch aa am Nil, vor unserm Urlaub in Traunstein. Du weescht doch, daß mer die Rääs bei so em Kreizworträtsel gewunne ghat hänn.

K:
Hajo, stimmt jo. Awwer jetzt behaupt mer bloß net, daß bei Eich zufällisch aa e Krokodil gschwumme kumme isch.

H:
Äns?! Fünfe! Ich hab mer glei en Knüppel gholt unn so lang druffgekloppt, bis se all kaputt waren.

K:
Soso! Dann hoscht Du jo jetzt bestimmt aa e paar Krokodilledderschuh, odder?

H:
Oh, geh mer fort! Bei mer war ke ähnzisches Krokodil debei, wu e Pärle Schuh aghatt hot.

K:
Oh, awwel babbelscht awwer wedder dumm. Unn bitte sei so gut, unn redd jetzt nimmie vun Schuhschlappe. Ich bin jo noch ganz genervt.

H:
Warum dann des jetzt schunn wedder?

K:
Geschtern bin ich fascht närsch worre. Ich hab dringend e paar neie Schuh zum Tanze gehe gebraucht, dapp in Speyer in de Salamander nei unn was seh ich? Ä ähnzischi Verkäuferin. Unn die hot en Mann bedient, ich sag Der, des hot zwee Stunn lang gedauert!

H:
Ach Gott, warum dann so lang?

K:
Hettel, der Mann war Musiker unn hot verzweifelt e pärle Schuh gsucht, wu in de gleiche Tonart knarren!

H:
Ach Gott, do wär ich awwer aa närsch worre! - Jetzt stell Der mol vor, was ich letscht in Speyer erlebt hab. Vor Weihnachte, wu's so furchtbar eisisch kalt war, war ich eikaafe. Do seh ich uff'm Trottwar en Bettler hocke. Der hot mer jo so leed getaa bei dere kält, do hab ich ihm zwee Mark gewwe unn zu ihm gsat: "Do, mein Guter, trinken se mol en Schnaps uff mei Gsundheit!" Do guckt der mich aa unn määnt: "Äner nur? Ich bin der Meinung, Sie sehen verdammt schlecht aus!"

K:
Des isch jo e Frechheit! Awwer heer, sag emol, Dein Mann sieht jo aa so schlecht aus. Warum hot dann der so viel Platzwunde an seim Kopp?

H:
Och jo, ich hab ihm bloß e paar Tomate an de Kopp gschmisse.

K:
Des sieht awwer viel schlimmer aus!

H:
Ja weescht, die Tomate waren jo a all noch in de Dos drin! Awwer was macht dann 's Ohr vun Deim Mann? Hot er noch Schmerze?

K:
Wieso soll dann der Schmerze hawwe? Der hot doch gar nix mit seim Ohr!

H:
Wirklich net? Mein Heiner hot awwer verzeehlt, daß er'n geschtern owend beim Schofkoppspiele kräftisch iwwers Ohr ghaue hot!

K:
Soso? Dodefu hot er mer gar nix verzeehlt. Awwer was war dann eigentlich mit Der los? Ich hab gheert, daß Du letscht de Blinddarm rausgenumme kriegt hoscht?

H:
Jo, des war net so schlimm, der hot jo eh nix mäh gsähne! Awwer denooch hab ich mer in de Apothek noch Medizin hole misse. Do hab ich gsähne, daß die jetzt en neie Test abieten, wu mer sei zu erwartendes Alter selwer ausrechle kann.

K:
Hajo, hoscht dann Du des noch net gewißt? Ich hab des schunn längscht ausprowiert.

H:
Ja unn? Was ischen debei rauskumme?

K:
Oh Hettel, glaab numme net alles, was do druf steht. Laut dem Test bin ich schunn seit 12 Johr gschtorwe.

H:
So en Quatsch! Awwer wu Du grad gschtorwe segscht: Letscht hot unser Enkelche bei uns in de Schloofstubb gschpielt. Uff ämol kummt se mit ännere ganz komische Frog: "Oma, stimmt des, daß Tote zu Staub werren?" Do sag ich ganz verwunnert: "Ja, des stimmt!" Segt die Klää ganz uffgeregt: "Dann kumm mol schnell mit unn guck unner Dei Bett. Do muß vor korzem änner gschtorwe sei!"

K:
So sinn halt die Kinner. Unn wann se mol älter werren, werd's mit denne immer schlimmer. Hettel, vor korzem bin ich mim Bus nooch Speyer gfahre, der war gschtobbtevoll. Do hot en alte Mann andauernd mit seim Gehstock uff die Sitzlehn geklobbt, wu zwee klänne Buwe ghockt waren, daß se doch endlich mol uffstehe sollen.

H:
Unn? Isch dann änner vun denne zwee uffgschtanne?

K:
Wuher dann. Segt der äne Bu ganz frech: "Ätsch Opa, uff deim Stock isch jo vorne gar ke Gummi mehr druff!"

H:
Ach Gott, unn was hot dann der alte Mann dezu gemäänt?

K:
Määnt der: "Hätt dein Vater frieher äns druff ghabt, dann hätt ich heit en Sitzplatz!"

H:
So ebbes! - Awwer warum bischt dann Du eigentlich mim Bus gfahre? Ich hab nämlich beim letschte Glatteis Dei Auto uffm Kopp liege sehe. Gell Du hoscht en Ufall ghabt?

K:
Nä, ich hab des Auto bestimmt nur rumgedreht um zu gucke, ob sich die Rädder noch drehen! Jo, des kann doch mol vorkumme, odder? Awwer was isch dann mit Der? Du hoscht doch letscht Johr so um die Zeit rum aa emol agfange Dein Führerschei zu mache. Hoscht den jetzt eigentlich mittlerweile schunn kriegt?

H:
Ich weeß jo net, de Fahrlehrer liegt nämlich seitdem noch im Koma.

K:
Ach Du liewe Zeit, awwer wer weeß, fer was des gut war. 'S fahren jo sowieso schunn genug Verrickte durch die Gegend. Grad letscht hänn se unsern Dachdecker mit'm Auto iwwerfahre.

H:
Ach Gott wie schrecklich! Jetzt isch mer sogar schunn uffm Dach nimmie sicher!

K:
Oh, Hettel, babbel net so dumm!

H:
Jo aller - awwer jetzt mol ganz was anneres: Stell Der vor, mein Mann isch seit neieschtem so lieb unn uffmerksam zu mer. Heit Morge war in unserm Kleederschrank e jungi, schääni Fraa dringhockt. Unn weescht was? Er hot die extra engagiert, damit se uffpaßt, daß mei schääne Kleeder net vun de Motte zerfresse werren!

K:
Hoscht Du e Glick. Mit meim Mann werd's immer schlimmer. Wann der an ennere Kneip vorbeikummt, dann kann er net widerstehe unn wann er vun dort wedder rauskummt, dann kann er wedder net stehe! Do ghert sich doch grad scheide geloßt.

H:
Sei still mit scheide losse! Du hoscht jo gsähne, wie rasend des bei de Marie unn ehrm Hannes iwwer die Bühn gange isch. Die hänn jo sogar ehr Hochzischrääs abbreche misse, um den Termin net zu verpasse! Awwer sag mol, hot sich de Erwin nur scheide losse, weil sei Fraa im Bett immer geraacht hot?

K:
Nä, des raache war jo fer den net s'schlimmschte, awwer die hot sei Ohre immer als Aschebecher benutzt. Jetzt hot der arm Kerl mittlerweile schunn sooo Schelle dohänge.

H:
Ja, des geht wirklich zu weit! Unn der arme Karl, der isch jo aa net besser dra! Dem sei Fraa isch jo sooo verschwenderisch. Jetzt hot er vun ehre verlangt, daß se e Haushaltsbuch führt.

K:
Ja unn? Klappt des wennigschtens?

H:
Jaja, der hot des jetzt mol kontrolliert. Do war zum Beispiel dringschtanne: Speck - 8,15 DM, Krummbeere - 6,00 DM, Kaschte Bier - 12,80 DM unn so weiter. Uff ämol stoßt der uff so e komischi Eitragung: 597,80 DM G.w.w.

K:
G.w.w.? Was soll dann des heeße?

H:
Gott weiß wofür! Kettel! Des hätten mer uns frieher mol erlauwe solle!

K:
Do hoscht awwer mol gut recht. Was määnscht dann awwer, was sich heit morge unsern Bäcker mit mer erlaubt hot? Der hot mer Appelkuche ver-kaaft, unn wu ich den gesse hab, a do waren jo iwwerhaupt ke Äppel drin!

H:
Was regscht Dich dann so uff? Sinn im Hundekuche vielleicht Hunde drin? Unn außerdem, was ich beim Metzger erlebt hab, war viel schlimmer. Du weescht doch, daß Dunnerschtags dort immer frisch gschlacht werd. Ich war dort unn vor mer isch grad en Mann bedient worre. Der segt zu de Ver-käuferin: "Ich hätt gern e Pund frischi Lewwer- unn e Pund frischi Griewe-worscht". Segt die Verkäuferin: "Tut mer leed, des isch schunn ausver-kauft". Määnt der Mann: "Macht nix, dann hätt ich gern e Pund Schwarte-mage unn 10 Lewwerknödel". Segt die Verkäuferin: "Des isch leider aa schunn all". Do frogt der Mann: "Hänn Sie dann vielleicht noch Sauschwän-zel, Fleeschknepp odder Rippcher?" Määnt die Verkäuferin: "Tut mer jo furchtbar leed, des isch leider aa schunn alles ausverkauft". Oh Gott, Kettel, do isch dem Mann de Krage geplatzt unn er hot gfrogt: "Hänn Sie dann vielleicht noch Zung?" Do strahlt die Verkäuferin: "Ja, des hänn mer noch!" Do kreischt der Mann: "Wissen Sie was? Die nemmen Se jetzt grad mol unn lecken mich domit am Arsch!"

K:
Ach Gott wie wiescht! Was sich so arme Verkäuferinne alles ahöre missen. - Do fallt mer jetzt grad ebbes ei. Unser Tochter hot doch jetzt schunn so lang Ärwet gsucht, unn jetzt endlich hot se in Mannem e Stell agebote kriegt. In de Adler-Wäscherei. Was haltscht dann Du dodevu?

H:
Ich weeß net! Ich hab aa noch nie en Adler gewäsche.

K:
Naja, des muß ‚'se dann halt selwer rauskriege. - Um Himmels Wille, guck mol uff die Uhr. Hänn mer heit wedder so lang minanner gschlewwert. Ich muß doch noch vor Feierowend Karte fer ins Nationaltheater besorge.

H:
Oh toll, fer de Barbier vun Sevilla?

K:
Nä, fer mich selwer! Awwer sag emol, gehscht Du mit Deim Mann aa zu Figaros Hochzeit?

H:
Net daß ich wüßt, mer hänn nämlich noch gar ke Eiladung vun denne kriegt.

K:
So ebbes bleedes! Do fallt mer jetzt nix mäh dezu ei. Mädel, Mädel, jetzt werds awwer wirklich Zeit. Ich muß doch noch fort zu de Concordia-Fas-nacht. De Vorstand hot gsat, daß desjohr alle im Clownkoschtüm kumme sollen. Odder was määnscht dann Du, warum ich den Fummel do ahab?

H:
Ach Gott, do hab ich jo gar nimmie dragedenkt. Do muß ich jetzt awwer glei häm, mein Schrank durchwühle, Hiet uffprowiere, mei Clownskoschtüm suche unn dann noch schminke. Unn heit owend rätsche mer dann weiter, gell? Aller dann, tschüß!

K:
Aller dann! Halt, halt emol, ich muß Der noch ebbes sage!

H:
Was willscht dann noch, Du weescht doch, daß ich's jetzt eilisch hab.

K:
Wann Du Dich nochher dehäm umziehscht, dann mach bitte Dei Rolläde nunner.

H:
Warum dann des? Unn was geht dann Dich des iwwerhaupt a, hä?

K:
Geschtern owend hab ich bei Eich durchs Fenschter gucke känne, do war jo alles glockehell beleucht, unn ich hab gsähne, wie Du Dein Mann so richtisch leidenschaftlich abgeknutscht unn mit'm rumgemacht hoscht. Des muß doch wirklich net jeder sehe, odder?

H:
Hahaha, ich lach mich tot! Des kann jo mol iwwerhaupt net sei. Ich war jo geschtern owend gar net dehäm! Haha! - Moment mol, was hoscht Du ewe grad gsat? Oh Gott, heeßt des etwa, daß die schää jung Fraa, wu heit morge in meim Schloofstubbeschrank ghockt war, gar net uff mei Kleeder uffgepaßt hot? Oh, mein Alter, wart nur, wann ich hämkumm! Der kann dann awwer was erlewe! Jetzt awwer schnell!



AHOI


Die Top 5
Vollgestopft mit Büttenreden und Zwiegesprächen sind das die Lieblingsbücher meiner Besucher. Gleich ONLINE kaufen!!!

Alaaf! Helau! Von Frau zu Frau - gereimte Büttenreden Alaaf! Helau! Die Kinderschau - Reden für Kinder Jugend in der Bütt - Reden für Kinder und Jugendliche Karnevalsraketen - kölsche Büttenreden und Zwiegespräche ALAAF ! HELAU ! Zur Narrenschau - gereimte Büttenreden

Faschingskostüme, Schminke oder sonstiges Zubehör. Das findest Du alles sehr günstig beim Racheshop, dem coolsten Internet Shop den ich kenne:

DER RACHESHOP - Europas verrücktester Online Shop!




  Zurück zur Übersicht Zwiegespräche