Ein Bauernmädchen Zurück zur Übersicht Solo-Vorträge

Dies ist mein allererster Auftritt bei der Fastnacht. Als dick ausgestopftes Bauernmädchen Julchen erzähle ich lustiges über meine fiktive Familie und Umgebung.

Sprachversion: Hunsrücker Dialekt (Hochdeutsche Version)
Typ: Solo-Vortrag, ungereimt
Personen Anzahl: 1
Dauer: ca. 15 Min.
Jahr: 1986
Autoren: Einer meiner eigenen Vorträge  Michael Thees
Besonderheiten:  
Requisiten: Milchkanne, Mistgabel
Dialekt-Version downloaden: Word97-Version / Text-Version


 
Do staunt da, he? Ja meine Herren, da ist noch was dran. Dat sen kä Kalorie, aach kä Vitamine, dat es Speck, jaa, pura däitscha Speck.

So wie äich hej vor ouch stehn, met meina Mestgawel on da Melchkann in da Hand, so kennt ma mäich, det Julche ous dem Langwella Land.

Mäi Vadda seht imma zu mir: "Julche wer däich mol häirat, der krejt ä fett Sou. --- Als Mitgift."

Ach jo, dat loh muss äich ouch noch vaziehle:
Do kemmt doch mäi Vadda of de Huf on sejt det Perd lort stehn. Do trät der däm Perd and det Schienähn. Do lacht dat Perd: "Hühühühühü", on seht: "Bouer, I love you.", do seht mäi Vadda: "Laf dou bloß, äich fahre mem Buldog."

Ouch es jo bestemmt ofgefall, daß äich so e dejf Stemm hon. Jetzt well äich ouch vaziehle wie dat kam. Also, äich war emol beim Doktor on do hot der mäich gefroht: "Aber Julchen, was hast du denn für eine tiefe Stimme, deine Geschwister haben doch eine viel höhere Stimme, wie kommt denn das?"
"Ja Herr Doktor", saht äich, "das ist so. Wir waren zu Hause zu dritt und meine Mutter hatte doch damals nur zwei Zapfstellen. Da musste ich halt von der Bärenmarke saufen."

Also, also mäi Modda, die Else, die sejt jo goldisch ous. Die hot de schenste Mond wäit on brät. Wenn die de Mond ofmischt, hällt us Katz die Junge serek. On wenn die meinem Vadda ä Kuss get, es der gewäsch bis henna die Uhre. Deswähn wäscht der sich jo ach nur ähnmol im Monat.
Also äich wäs net. All sahn se mäi Modda wär dick, awa dat stemmt doch gar net. Die es von Sternzeiche Wasserman, on im Februar gebor. --- am 3., 4., on 5.
On ousadäm seht mäi Vadda imma: "Lejwa met Speck gewabbelt, als met de Knoche gerabbelt."

Mäi älst Schwesta geht jetzt häirate. On do hon äich se doch mol gefroht, ob se eigentlich de Onnaschied zwische ähnem huhle Zahn on da Hochzetsnacht kennt. Wost se nadierlich net. "Ei dat es doch ganz ähnfach", saht äich zu der, "Wenn ma ä huhle Zahn hot, es ma doch froh, wenn er drauss es, on in da Hochzetsnacht, es ma doch froh, wenn ma --- kä Zahnweh hot."

Mäi Tante Erna hot jo aach gehäirat. On se seht imma ‚Sie hätte Ihren Ernst ja aus Liebe geheiratet'. Spära hot se dann gemirkt, dass er doch kä Geld hot.
On do saht die zu mir: "Mein Mann ist ja nur drei Wochen im Jahr zuhause". Do saht äich zu der: "Ai dat muss jo schrecklich fa däich senn". "Och nein warum? Drei Wochen sind doch schnell vorbei."

Met meina zwota Schwester sen äich loletzt durch Murbach spaziert, se hat ihre kläne Boub dabäi. Of ähmol homma ä paar Bekannte getroff. Do ment der ähne: "Sah mol, der Kläne sejt awa richtisch wild on fremdartig ous". "Jo,", saht äich, "der es jo ach von ähnem Wildfremde."

(Weinerlich) Eigentlich senn ich jo in Trauer. Dat sejt dir jo an dem schwarze Trauerband an meinem Arme. Stellt ouch vor, us sen doch die letzt Wuch dräi Ente gestorb, --- beim Schlachte.
Do hon mi nadierlich ä Leicheschmaus gehall. Do hots Buchstabesopp genn, westa die Sopp mit däne Buchstabe-Nudele dren. Of ähmol seht mäi Oma: "Ach Kenna, wie esset mir so warm omt Herz". Do saht äich: "JaOma, dat es jo ach kä Wonna, wenn dou die Bost in da Sopp henge host". Oh je, do war se beleidigt.
On do hon äich et gesejn. Bei mir hot det ‚A' in da Sopp gefählt. Do hät da mäich mol solle sejn. Äich ousgehull on dabatt bei meinem Nochbar rousgehull. Zuirscht harra sich jo gewehrt, awa wie ich die Hand schon dren hat.

Mäi Broura, der is jo vielläicht bled. On ousgerechnet der wollt de Piloteschäin mache. In da Onnarichtsstonn horren de Fluchlehrer gefroht: "Wozu dient am Flugzeug der Propeller?" "Der Propeller? Ei der Propeller is dovor do, dass der Pilot net schwetzt". Do horret de Fluchlehrer awa bal ous de Socke gehub: "Sagen sie mal, wie kommen sie denn darauf?" Do mennt mäi Broura: "Ei äich senn emol in hnem Fluchzäich gefloh, do es de Propeller ousgefall, der Pilot hot vielläicht geschwetzt."
Äich wäs zwar net wie, awa er hot de Fluchschäin grejt. Beim irschte Fluch horra leider vagess se tanke. Do es det Fluchzäich halt ä bissje schnell gesunk. Der, nix wie de Fallschirm ahn on abgesprong. Doch der Idiot, zejt de Fallschirm net bei 1500m, aach net bei 1000m on aach net bei 500m Höhe. Wie er bei 10m iwa dem Borem ankemmt horra ganz cool gement: "Jetzt brouche äich de Fallschirm ach nimmi se zeje, det letzte Steck kann äich ach noch so fleje". --- More gehn äich in det Krankehous ihne besouche.

Gesta es er melke gang on kam merem blaue Au serek. Do hon äich en gefroht: "Willi, wat hoste dann loh geschafft?", do saht der: "Ei die Kou hot ma imma mem Schwanz im Gesiecht romgewegelt, on do hon äich der ä Backstän an de Schwanz gebonn, tja."

Äich hon ach noch ä Tante, die Lena. Die war schon dräimol vahäirat on se hot immanoch kä Kenna. Do hon äich zu der gesaht: "Also Tante Lena, dat kann äich gar net vastehn. Dou warst schon dräimol vahäirat, warom host dou noch kä Kenna"? On do saht se: "Julche, hier mol zou. Mäi irschta Mann war Architekt, der hot imma nur geplant. Mäi zwotta Mann war Musiker, der hot imma nur gespielt. On mäi dretta Mann war Maurer, der hot imma nur gesaht, Lena more fänge ma ahn."

Ä ana Tant hot vor kurzem gehäirat. Se wollt jo net, awa die Kenna ware davor.
On zu mir hot se gement: "Julche, dou kennst dir jo ach mol endlich ä ahnstännishcer Mann souche". "Ei," saht äich, "dat mache äich doch, dat mache äich doch andauernd, awa däne ihr Fraue komme imma wiera dahenna."
On ousadäm, die Männer senn doch wie die Klos, entwerra besetzt orra beschess. On vor allem, der Mann däne äich mol häirate, der muß ä Held sen. Do saht mäi Tante: "Awa Julche, so schelmm sejste jo ach nommol net ous."

Vor vierzäh Dach hot us Kou, die Emma ahngefang se kalwe. On ob dir et gläbt orra net, wenn die Kou am kalwe es, well die sonst käne om sich rom hon als nure mäich. On grad zu der Zejt war mäi Onkel ous da Stadt do, on der wollt dat gere mol sejn, wie ä Kou kalbt. Also hon äich en met in de Stall gehull. On dann tappt der doch zwo Stonne henna der Kouh hin on her, bis mir der Kamm geschwoll es. Do hon äich zu däm gesaht: "Mensch Onkel, geh doch mol endlich henna der Kouh lo weg. Wenn die sich romm guckt, on sejt däich, dann männt di doch se hät schon gekalbt."

Von mäina Lieblingswutz wollt äich schon imma mol kläne Ferkelcha hon. Also hon äich se of de Schubkarre gelad on sen merra bei de Eber gefahr. De annere Morje sen äich in de Stall gelaf on wollt die Ferkelcha gucke, awa nix. Äich die Wutz gehull, nommol of de Schubkarre gelad on nommol bei de Eber gefahr. Am annere Morje hot se imma noch nix. Do hon äich dat selwe nommol gemach. On als äich am nächste Morje in de Stall kam, wat denkt da? - Nä, Ferkelcha hot se noch net geworf. Awa se hockt schon nommol im Schubkarre.

Gesta ben äich bei usere Nochbare vorbäikom. Do hon äich det Joseffa lort gesejn on hon et gefroht: "Joseffa, wat woulst dou dann loh in da Kouhmest rom?" "Ei, äich hon mäi Schirz valohr." "Och loss doch die Schirz, die es doch weile so dreckisch on stenkisch, die kannste doch sowieso nimmi ahnzeje". Do seht dat Joseffa: "Ei om die Schirz geht et ma doch gar net. Et geht ma doch om mäi Schmiere, die noch drenn sen."

Em Suma war äich bei us em Garte on wollte Kirsche blecke. Do kam usa Parre vorbäi on saht: "Grüß Gott". Dodrofhin hon äich gesaht: "Herr Pfarrer, so hoch well äich gar net."

Apropos Suma. Der loh Suma wird bestemmt net warm. Mir kenne froh sen, wenn er net käller wird wie de Wenda. Wenn äich do an de Suma vor 10 Johr denke. War dat ä Suma. Dat war doch so häß, mir musste usere Hejna Äiswirfel se fresse kenn, dass die kä gekochte Aja lähn.

Im letzte Hirbst es de Parre iwa de Langwella Flua spaziere gang on do horra mäich getroff. "Julchen," saht er, "was hast du denn für ein herrliches Weizenfeld?" "Jo," saht äich, "alles met däne Hänn geschaff." "Ja," saht der Pastur, "und mit dem Herrn dort oben. Aber was hast du denn auch für ein herrliches Rbenfeld?" "Tja," saht äich, "alles met mäine Hänn geschaff." "Und mit dem Herrn dort oben", saht der Pastur nommol. Dat nächste Feld hot ousgesejn, wie die Pamas nom Sandsturm. Do saht der Pastur: "Aber Julchen, was ist denn das?" "Ei," saht äich, "do hon äich däne lo uwe mol alän mache geloss."


Anette beim Tanzen


Helau


Die Top 5
Vollgestopft mit Büttenreden und Zwiegesprächen sind das die Lieblingsbücher meiner Besucher. Gleich ONLINE kaufen!!!

Alaaf! Helau! Von Frau zu Frau - gereimte Büttenreden Alaaf! Helau! Die Kinderschau - Reden für Kinder Jugend in der Bütt - Reden für Kinder und Jugendliche Karnevalsraketen - kölsche Büttenreden und Zwiegespräche ALAAF ! HELAU ! Zur Narrenschau - gereimte Büttenreden

Faschingskostüme, Schminke oder sonstiges Zubehör. Das findest Du alles sehr günstig beim Racheshop, dem coolsten Internet Shop den ich kenne:

DER RACHESHOP - Europas verrücktester Online Shop!




  Zurück zur Übersicht Solo-Vorträge