Ein Azubi Zurück zur Übersicht Solo-Vorträge

Meine Ausbildung zum Elektroinstallateur nahm ich zum Anlaß für diesen gereimten Vortrag. Das Leben eines Azubis wird hier ein wenig unter die Lupe genommen. Die Rede liegt nur im Hunsrücker Dialekt vor, die Übersetzung ins hochdeutsche erscheint mir unmöglich.

Sprachversion: Nur Hunsrücker Dialekt
Typ: Solo-Vortrag
Personen Anzahl: 1
Dauer: ca. 15 Min.
Jahr: 1987
Autoren: Einer meiner eigenen Vorträge  Michael Thees
Besonderheiten:  
Requisiten:  
Dialekt-Version downloaden: Word97-Version / Text-Version


 
Vor de Fierije de letzte Schooldach, dat war fa us de reinste Roudach.
Mir hon zwar nie viel geschaff in da School, awa der Dach iwatraf et jo wohl.
Der Lehrer saht ihr seid et selbst schold, wenn ihr kä Liehrstell fend. Awa hautzudach fend doch ä Lierstell jed domm Kend.
So hon mir us dat gedacht, dat war wohl ä Fähler, vielläicht harra doch rächt, usa Lehrer der Quäler.
An diesem Tage saht usa Lehrer zu us: "Nicht für die Schule lernt ihr, sondern fürs Leben".
Mir sare nur: "Lernen sie ruhig weiter, wir geh'n in die Kneip einen heben".


Bild1


Gesagt, getan, doch als die School war romm, hon äich do gestann, alhn, wie domm.
Wat sollste mache, wennste ous da School jetzt best, on dier det Beja die Läwa zerfresst.
Wenn de do hockst mit durchlächerte Suhle, im Geldbäirel ach nur ä paar nutzlose Kuhle.
Dann wäste wirklich nimmi wohin, wat hot dat Läwe dann noch fa Sinn.
Wensde dann sowäit onne best, dass de Honga dir de Mahe zerfresst.
Dann gets nur änt, wat ma kann mache, ma packt sich schnell säi siewe Sache.
On soucht sich ä Lierstell irjendwo, jetzt passt gout of, on dat geht so.

Ma schräibt Bewerbunge iwaall hin, on ob dat gläbt orra net, dat hot wirlkich Sinn.
Äich hat schon geschrieb viele Bewerwunge, awa noch nierjends harrisch ä Sieg errunge.
Die wosste gar net warren entgeht, die wosste jo net wer vor ihne steht.
Nämlich äich, der Herr von und zu Thees war imma dabäi, äich honnen gedroht, äich schlan ouch zu Bräi.
Äich brenge ä starke Mann noch met, et hot nix geholf, se wollte mich net.

Beworb hon äich mäich acch im Hambachtal, äich wollt jo net, awa mir blieb jo kä Wahl.
Äich dacht dou musst hulle wat däich erwartet, ach wenn dat zum Schluß in Koch ousartet.
Wähn mir kann dat ach Kellner senn, Hauptsach es, der Job es mäin.
Als Kellner hon se mäich gläich net genomm, äich wären ä bissje zu beklomm.
Die Hand die dät äich net richtich halle, do dät mir jo alles vom Tablett ronna falle.
Wat ganet stemmt, dat kann äich beweise (Tablett nehmen und fallen lassen) ... ach Scheisse.
Jedenfalls war fa Koch noch ä Stell fräi, äich Bewerwunge geschrieb, äich schrieb a gläich dräi.
On et kam zum Vorstellungsgespräch, worof äich mäich machte gläich of de Wäch.
Äich dacht ma die doust dou aweile mol lacke, däne doust dou weile wat backe.
Wobei äich wohl de Gelackmeierte war, awa dat wird ouch ach noch gläich klar.
Äich hon ma metgehull Zutate on Pann, met dem Gedanke, die wäre jo wohl ä Uwe hann.
Äich wollt däne wat ganz goures backe, ä Spezialität, äich hat doch ä Macke.
Zum Schluß hon äich mäich dann entschloß, ä Aj se backe, unverdross.
Mäi Aj, dat hät di misse sejn, et schimmerte zwar ä bisje grejn.
Awa et war die wahre Wonn, et landete gläich torf in da Tonn.
Mäic goud Aj in die Müll, die Sei, awa die senn mir doch einerlei.
Genomm honn se mäich net als Koch, äich kennt net koche, awa doch.
Jetzt doun äich mäi Aj ouch backe, on dir werd sejn, et wird ouch schmacke.
Dabäi hon äich Zutate on Pann, et geht loss, mir fänge ahn.

(Pfanne und Zutaten hervorholen)
Man nehme eine Pann und etwas Fett, man nehme dann, das wäre nett.
2 große Eier, ganz und roh, (Eier hervorholen) schwubdiwub, se sinn schon doh.
Dazu noch etwas Ketchup und Speck, und auch noch vom getreckelte Weck.
Dann Regenwasser aus der Rinne, von der Erde etwas Dreck, entwerra äich hon mäich valäs orra die spenne, dat haut dir doch glatt de Onnakiefer weg.
Dazu einen Käse mit großem Loch..., so mol gucke, wat brouche ma noch?
Zum Schluß noch zwei Eßlöffel Paprika, Pfeffer und Salz, dat zejt dir ous de Uhre de Schmalz.
Äich hon alles gehull, äich ben net vadeppt, schließlich steht dat jo so im Rezept.
Jetzt alles mit einem Löffel umrühren, ihn sodann zum Munde hinführen.
Und abschmecken mit Appetit, --- äich rohre ouch, eßt et net.
Wat lacht dir dann wie domme Kälwa, dann backt ouch doch oua Aja selwa. (Ausgeblasene Eier ins Publikum werfen)

Nohm Hambachtal hon äich mäich dann entschloß, mäich se bewerbe bei em annere Boss.
Mäi potentiella Boß der wohnt in da Stadt, dat es kä Witz, beworb hon äich mäich bei Elektro Fritz.
Äich stehn an da Dier on ben am schelle, do hiere äich et dren fierchtalich belle.
Ägroßa Hond kemmt an die Dier, on öffnet se mir.
Äich geh'n die Dier renn on stehn in em Gang, dann geh'n äich zwo Schriet in däm Gang entlang.
On stehn dann in dem Chef seinem Zemma, mäi Herzkloppe wird imma schlemma.
Der Mann guckt mäich ahn: "Dou wellst bei mir schaffe?", äich sahn indem äich all mäi Mut sesammeraffe:
"Jo, äich dät gäre schaffe loh.", der saht nur: "OK, am Mondach beste do."
Äich ging erous noch ganz begleckt, äich war doch ganz schen domm on vareckt.
Jetzt war die Foulenzazäit eromm, - Mann benn äich so domm.

Die irschte Dache hon mir geschafft bei Boure, dat war in Käfeld, dat es loh bei Schoure.
Wie mir kame war grad am kalwe ä Kouh, do dachte ma us, goucke ma mol zou.
Wie der Boua dat mischt, met Geburtshilfe on so, die Kou hot gedacht se wär im Zoo.
Die Kouh hot gestöhnt, der Boua gezoh, 1 -2 -3, dat Kälbche war do.
Do froht äich: "Warom is dat Kälbche so nass om de Aue on ennedren?"
Der Boua saht: "Ja dst dou dann net häile, wenn de sejn däst, dass däi Eltere Rendvejcha senn."


Bild1


Mir sollte mol in da Stadt ä Wäschmaschin repariere, doch bei us do haperts schon imma mem hiere.
Statt der Housnumma 12 vastehn mir Housnumma 4, on schon eset passiert, mir stehn vor da falscha Dier.
Mir doun der Frau alles so lang erkläre, bis die us dout Enlass gewähre.
Of ähnmol wird mir dann doch klar, daß dat ä Mißverständnis war.
Nom stonnelange simuliere losse äich dann rous: "Komm Karl, mir haue ab, mir senn im falsche Hous."
Im richtische Hous dann endlich ahnkomm, wirkte mir zwo noch imma wie benomm.
Bei der Wäschmaschin war de Diergummi hiniva, da saht mäi Gesell, de Karl zu mir: "Geh doch mol rieva."
"On hull ä naue fa die Maschien, falls ma noch ähne in da Firma hon drin."
Met däm naue Diergummi komme äich serek, mir mache us ant Werk, awa mir hon kä Gleck.
Dräi geschlahene Stonne bauen mir de alde Gummi ous, dräi geschlahene Stonne baue ma ach nommol ähne en.
Awa et wäs doch jera jetzt schon, derjenije es wirklich domm.
Der us iwa de Wäch noch traut, mir hon doch tatsächlich de alde Gummi nommol engebaut.
Do kennt da lache, dir hot richtisch gehiert, äich mache kä Sache, dat es mir wirklich passiert.
Am nächste Dach homma vorm Chef gestann, on denkt ouch nur, der nahm us rann.
Do saht der: "Ihr wart doch zu zweit, zwei und zwei Augen sind doch vier.", "Ja Herr Chef," sare mir, "dat tut uns leid, awa wenn beide schlofe kann käna wat dafier."

Et sei noch se erwähne bei diesem Kapitel, us Firma hot ä großer Titel.
Usa Schlachtruf lautet:
Geht bei dir dahäm mol ganix, rouf doch schnell die Firma Strom-Fritz.
Mir erledige alles of fachmännische Weise, on wat dabäi rouskemmt es net imma Sch...eibenkleister.

Ä Liehrstell, schen Awet, et dout alles gout klappe, äich dacht ma, jetzt mischt dou zuirscht mol däi Lappe.
Den Führerschein, wenn da dat bessa vasteht, äich sahns in hochdeutsch, weils jo om det Prinzip loh geht.
Et wollt bei mir gar net klappe die irscht Zäit, äich hocke mäich in det Audu, awa äich kam nie wäit.
Äich saht zum Fahrlehrer immer dann: "Äich schwörens, der Bahm hot äwe noch net loh gestann."
Mir hon mol an äna Kräizung gestann, gähntiwa von us ä großer Lastwahn.
Mir harre Vorfahrt, awa nett wie äich sen, dacht ma, lesst en zuirscht in die Kräizung erenn.
Äich genn em ä Wink er sollt doch komme, on langsam in die Kräizung renbromme.
Doch der met Vollgas in mäi Audu renrennt, ja so nah komme hon äich ach net gemennt.

Dann kam die Prejfung, äich mirkt et im Zeh, äich spiert ach noch, mäi Bouch dout weh.
Im Kopp fejlt äich ä dumpfer Schmerz, ä Steche hat äich ach noch im Herz.
Mäi Hänn die zejartete wie domm, hoffentlich es die Prejfung bal romm.
Mäi Fahrlehrer on äich ginge in det Audu on hon gewaht, bis der Prejfa bei us ren kam on saht:
"Bitte losfahren.", dat war dann mäi Signal, äich fuhr los on ging nimmi vom Pedal.
Zuirscht sen ma jo blos in so ä Rinne, doch dann in ä Hous, dat war dat schlimme.

In 14 Dach ben äich of die zwot Prejfung gang. Äich hocke mäich hennat Steuer, äich ging richtisch ran.
Äich dacht ma der Prejfa muss richtisch ängstlich sen, dann dout der dir de Führerschejn fräiwellisch genn.
On so waret: Äich hon gas genn wat äich nur konnt, äich ben gefahr wie doll, do ging et rond.
Of de Bürjersteich gar net beklomm, ab on zou mol ä Foußgänger metgenomm.
Der Prejfa war in Schweiss gebadet, dat hat der von mir ach net erwartet.
Zerek an die Fahrschool, met Vollbremsung gehall, mir steh'n noch net richtisch, do gerret ä Knall.
On mir henge in em Audu, dat hengt schon dejfa, äich sejn et met Schrecke, et gehiert dem Prejfa.
Der get mir de Lape im Herzen mit Sonne, nur das äich nimmi bei ihne soll komme.

Am Enn von da Wuch, do wirts mir zu bonnt, doch dann kemmt die Freizeit, do geht et rond.
Fräidachs schaffe äich mäi Awet ganz schnell, denn Owens geht's flott ab in die BBL (Damalige Jugendgruppe).
Die Bruchbud Langweiler, so häst der Verein, on jera der well darf dort hinein.
Jera wird als Gast empfang, on ablähn kann ma in da Bud jere Zwang.
Wer do onne met seinem Audu schon vorbäigerollt, der hot gehiert, wie de Etzen mem Diddi tollt.
Wie us zwo Mäd sich om ‚Wer ist die Schönste' streite, die Schenst, es doch klar, dat senn se beide.
Jetzt es mir grad noch wat engefall, schen sen mir von da BBL all.
Lo henne hocken se on strahle hell, guckt se ouch ahn, dat es die BBL.

Als Elektriker kann ma sich nix erspare, ma muß ach mol noh Koblenz fahre.
Dat es ä Liehrgang fa Elektroinstallateure, wobei us käna vaspricht, dass mir do wat lähre.
Wat mir dort lähre es ä Bierglas 2, 3, 4, dat Beste in Koblenz es nämlich det Bier.
Die Onnakunft sei ach noch se erwähne, denn do kemmt ähna hechstens zum gähne.
Vom schlofe wird do net geschwätzt, do wird die ganz Nacht durchgefetzt.
Do wird geraucht, gesoff on Radau gemach, äich kann ouch sahn, dat es die Sach.
Sollt et durch Zufall mol ä Nacht lort genn, in der ma schlofe kennt, so kann ma sicher geh'n ma kann et net, weil irjend so ä domm Kend.
Det Licht bei sich am Bett hot noch brenne, weil er die Buchstabe sonst kann net erkenne.
Mäich hot mol ähna gefroht tief in der Nacht, ob mir dat noch wat ous wohl macht.
Wenn er ä Geschicht noch läse dout, dat wär für seine Bildung sehr gout.
Zuirscht sat äich nix, doch dann losse äich rous: "Jo wän mir, awa mach det Licht dabäi ous."

Sejt da, so ä Azubi, der hots schon schwer, on deshalb fraje äich mäich sehr.
Dass äich ouch vaziehle konnt, wietz bei ähnem Azubi altz geht rond.
Äich stehn vor ouch von Kopf bis Knie, on sahn Tschüß on Helau, oua Azubi.


Helau


Die Top 5
Vollgestopft mit Büttenreden und Zwiegesprächen sind das die Lieblingsbücher meiner Besucher. Gleich ONLINE kaufen!!!

Alaaf! Helau! Von Frau zu Frau - gereimte Büttenreden Alaaf! Helau! Die Kinderschau - Reden für Kinder Jugend in der Bütt - Reden für Kinder und Jugendliche Karnevalsraketen - kölsche Büttenreden und Zwiegespräche ALAAF ! HELAU ! Zur Narrenschau - gereimte Büttenreden

Faschingskostüme, Schminke oder sonstiges Zubehör. Das findest Du alles sehr günstig beim Racheshop, dem coolsten Internet Shop den ich kenne:

DER RACHESHOP - Europas verrücktester Online Shop!




  Zurück zur Übersicht Solo-Vorträge